วันหยุด วันลาตามกฎหมาย .. มีอะไรบ้าง ?

นอกจากนี้ นายจ้างและลูกจ้างอาจตกลงกันล่วงหน้าให้สะสมและเลื่อนวันหยุดพักผ่อนประจำปีที่ยังไม่ได้หยุดไปรวมหยุดในปีต่อๆไปก็ได้ ส่วนลูกจ้างที่ทำงานมายังไม่ครบ 1 ปี นายจ้างอาจกำหนดให้หยุดพักผ่อนประจำปีตามส่วนของการทำงานก็ได้ตามแต่นายจ้างจะเห็นสมควร

เรื่องการลาป่วยกฎหมายกำหนดไว้เพื่อคุ้มครองลูกจ้างที่เจ็บป่วยจนไม่สามารถไปทำงานให้กับนายจ้างได้ จะได้มีโอกาสหยุดงานไปเพื่อรักษาตัวโดยไม่ถูกนับเป็นการขาดงานหรือละทิ้งหน้าที่ โดยถ้อยคำในกฎหมายใช้คำว่า “ลาป่วยได้เท่าที่ป่วยจริง” นั่นหมายความลูกจ้างมีสิทธิลาป่วยได้จนกว่าจะหายป่วยหรือตายนั่นแหละ เพียงแต่หากลาป่วยเกินกว่า 3 วัน นายจ้างมีสิทธิเรียกดูใบรับรองแพทย์ได้ อย่างไรก็ตาม มีข้อสังเกตอยู่ว่าถ้ามีการเจ็บป่วยหรือประสบอันตรายเนื่องการจากการทำงาน กฎหมายไม่ให้ถือว่าเป็นการลาป่วย เพราะสิทธิของลูกจ้างในกรณีนี้จะไปโยงกับเรื่องพรบ.เงินทดแทนฯ ซึ่งจะเป็นกฎหมายอีกตัวหนึ่ง

การลาในกรณีนี้แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ “การลาเพื่อทำหมัน” กับ “การลาเนื่องจากการทำหมัน” โดยจะลากี่วันก็ได้กฎหมายไม่ได้กำหนดระยะเวลาเอาไว้แน่นอน เพียงแต่ระยะเวลาในการลาต้องเป็นไปตามคำสั่งของแพทย์ ไม่ใช่คิดจะลาก็ลาได้ตามอำเภอใจ

การลากิจนั้นกฎหมายไม่ได้กำหนดหลักเกณฑ์หรือเงื่อนไขในการลาเอาไว้เลย โดยเขียนเอาไว้ว่าให้เป็นไปตามข้อบังคับการทำงาน นั่นย่อมหมายความว่านายจ้างจะกำหนดหลักเกณฑ์หรือเงื่อนไขในการลาไว้อย่างไรก็ได้ โดยจะกำหนดว่าการลากิจนั้นลูกจ้างจะได้รับหรือไม่ได้รับค่าจ้าง หรือได้รับบางส่วนก็ได้แล้วแต่นายจ้างจะกำหนด

กฎหมายกำหนดไว้เพื่อให้สิทธิแก่ลูกจ้างที่ถูกเรียกระดมพล ไม่ว่าจะเป็นการเรียกระดมพลเพื่อตรวจสอบ หรือเพื่อฝึกวิชาทหาร หรือเพื่อทดลองความพรั่งพร้อมก็ตาม โดยกฎหมายกำหนดให้นายจ้างจะจ่ายค่าจ้างให้กับลูกจ้างในระหว่างที่ลาด้วย แต่ปีนึงต้องไม่เกิน 60 วัน

การลาในกรณีนี้คือ หากลูกจ้างต้องการที่จะเข้ารับการอบรมหรือเข้าสัมมนาต่างๆเพื่อพัฒนาความรู้หรือความสามารถของตนเอง กฎหมายก็ให้สิทธิลูกจ้างลางานได้เช่นกัน เพียงแต่มีเงื่อนไขว่าการลาไปอบรมนั้นต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์ต่อการแรงงานหรือสวัสดิการสังคม หรือเป็นการเพิ่มทักษะความชำนาญเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการทำงานของลูกจ้าง หรือเป็นการสอบวัดผลทางการศึกษาที่ทางราชการจัดขึ้น โดยในการลาดังกล่าวลูกจ้างจะต้องแจ้งถึงเหตุที่ลาพร้อมเอกสารหลักฐานประกอบ(ถ้ามี) ให้นายจ้างทราบล่วงหน้าไม่น้อยกว่า 7 วัน

การลากรณีนี้ให้สิทธิเฉพาะลูกจ้างหญิงเท่านั้น ลูกจ้างชายจะมาทำเนียนว่าเมียตัวเองคลอดแล้วจะมาใช้สิทธิลาคลอดด้วยก็คงจะไม่ใช่เรื่อง(ฮา) โดยลูกจ้างหญิงที่มีครรภ์มีสิทธิลาเพื่อคลอดบุตรได้ตั้งแต่วันแรกที่เริ่มตั้งครรภ์เป็นต้นไป เช่น ลาเนื่องจากแพ้ท้อง ไปฝากครรภ์ ตรวจรักษาครรภ์เตรียมตัวคลอด รวมถึงการลาเพื่อพักฟื้นหลังคลอดอีกด้วย โดยลูกจ้างหญิงมีสิทธิได้รับค่าจ้างตามปกติตลอดระยะเวลาที่ที่ลาแต่ต้องไม่เกิน 45 วัน

พออ่านมาถึงตรงนี้ท่านผู้อ่านคงจะทราบกันแล้วนะครับว่า ตัวเองมีสิทธิหยุด มีสิทธิลาตามกฎหมายอย่างไร เพราะฉะนั้นจงรักษาและใช้สิทธิของตัวเองให้เต็มที่ อย่าทำงานจนลืมดูแลตัวเอง พักผ่อนเสียบ้าง เพราะท้ายที่สุดแล้วบริษัทไม่ได้รักคุณหรอกครับ ถ้าคุณเป็นอะไรไปอย่างมากเค้าก็ให้กระเช้าอันนึงแล้วก็หาคนมาทำงานแทนคุณ