ลองชิมเลิฟฟู้ดอาหารแห่ง "เปอรานากัน" ณ มะละกา
“เปอรานากัน” เป็นคำเรียกขานชายหญิงในกลุ่มคน “ลูกครึ่งจีน-มลายู” เปอรานากันที่แท้ต้องสืบเชื้อสายมาจากชาวจีนและคนของปลายแหลมมลายูเท่านั้น ในยุคที่ชาวจีนโพ้นทะเลล่องเรือมาค้าขายกับชาวต่างถิ่นอย่างเป็นล่ำเป็นสัน กระทั่งเข้ามาตั้งถิ่นฐานบนด้ามขวานทองไปจรดปลายแหลมมลายู "เปอรานากัน" ถือว่าเป็นแหล่งก่อเกิดวัฒนธรรมผสมผสานที่มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร....และมีที่มาจากความรัก
มะละกา เมืองชายฝั่งอีกด้านหนึ่งของด้ามขวาน เมืองท่าสำคัญของมาเลเซียที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 600 ปี ในฐานะเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าระหว่างตะวันออกและตะวันตกบนช่องแคบมะละกา จึงเป็นที่รวมของพ่อค้าจากหลากหลายเชื้อชาติ การอยู่ใต้อิทธิพลของโปรตุเกส ดัตช์ และอังกฤษนานกว่าครึ่งศตวรรษ ทำให้สิ่งที่หลงเหลือจากอดีตพอจะทำให้หวนนึกถึงความรุ่งโรจน์แห่งยุคสมัยซึ่งยังคงมีอยู่มากไม่ว่าจะเป็นอาคารเก่าแก่ที่ผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันตกกับตะวันออก โปรตุเกส ดัตช์ และมาเลย์ ซึ่งอาคารเหล่านี้ได้รับการยกย่องให้เป็นนครประวัติศาสตร์บนช่องแคบมะละกาจากองค์การยูเนสโกในปี ค.ศ. 2008
สิ่งที่เป็นตัวบ่งบอกถึงความเป็นคนเปอรานากันของมะละกาอีกประการ คงหนีไม่พ้นเรื่องอาหารที่มีแห่งเดียวในโลกนี้เท่านั้น คนที่นั่นเขาเรียกอาหารที่เขารับประทานว่า “เลิฟ ฟู้ด (Love Foods)” เพราะเมืองนี้มีคนสองสัญชาติ คือเป็นคนจีนไม่กินเนื้อ และมลายูไม่กินหมู แต่คนทั้งสองวัฒนธรรม สองศาสนา ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้ ไม่มีปัญหาโดยเฉพาะอาหารการกิน ที่มาของอาหารแห่งความรักที่เรียกว่า “เปอรานากัน” มาจากเมื่อสาวจีนต้องแต่งงานกับหนุ่มมลายู หรือสาวมลายูต้องแต่งงานกับหนุ่มจีน จะอยู่กินกันได้ เพราะทั้งสองฝ่ายคิดค้นเมนู
อาหารขึ้นมากินร่วมกัน
อาหาร "เปอรานากัน" เป็นอาหารที่ไม่มีทั้งเนื้อหมู และไม่มีทั้งเนื้อวัว บทสรุปจึงมาลงที่อาหารซีฟู้ด อาหารทะเลประเภท กุ้ง หอย ปู ปลาแทน เกิดเป็นเมนูอาหารที่เรียกว่า “เปอรานากัน” อาหารที่ว่านี้ กำเนิดเกิดขึ้นที่เมืองมะละกาแห่งนี้ แล้วก็ขยายไปถึงสิงคโปร์ จนถึงจังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่ถ้าจะว่ากันถึงต้นตำรับแล้วไซร้ก็ต้องไปกินที่เมืองมะละกา มาเลเซียนี้เท่านั้น ถึงจะได้รสชาติดั้งเดิม อาหารแห่งความรักจะมีเครื่องเทศแบบแขก รวมทั้งมีพริกเผ็ดๆ แต่ก็มีรสชาติเค็มๆ มันๆ แบบคนจีน โดยเมนูเด็ดที่จะต้องสั่งให้ได้คือ “ผักบุ้งจีนผัดกะปิแขก” ที่เรียกว่าปาราจัน และอาหาร เปอรานากันจะจบลงด้วยของหวาน อาจเป็นลอดช่องที่รสชาตินั้นเข้มข้นกว่าของที่อื่น
มะละกา เมืองชายฝั่งอีกด้านหนึ่งของด้ามขวาน เมืองท่าสำคัญของมาเลเซียที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 600 ปี ในฐานะเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าระหว่างตะวันออกและตะวันตกบนช่องแคบมะละกา จึงเป็นที่รวมของพ่อค้าจากหลากหลายเชื้อชาติ การอยู่ใต้อิทธิพลของโปรตุเกส ดัตช์ และอังกฤษนานกว่าครึ่งศตวรรษ ทำให้สิ่งที่หลงเหลือจากอดีตพอจะทำให้หวนนึกถึงความรุ่งโรจน์แห่งยุคสมัยซึ่งยังคงมีอยู่มากไม่ว่าจะเป็นอาคารเก่าแก่ที่ผสมผสานระหว่างสถาปัตยกรรมตะวันตกกับตะวันออก โปรตุเกส ดัตช์ และมาเลย์ ซึ่งอาคารเหล่านี้ได้รับการยกย่องให้เป็นนครประวัติศาสตร์บนช่องแคบมะละกาจากองค์การยูเนสโกในปี ค.ศ. 2008
สิ่งที่เป็นตัวบ่งบอกถึงความเป็นคนเปอรานากันของมะละกาอีกประการ คงหนีไม่พ้นเรื่องอาหารที่มีแห่งเดียวในโลกนี้เท่านั้น คนที่นั่นเขาเรียกอาหารที่เขารับประทานว่า “เลิฟ ฟู้ด (Love Foods)” เพราะเมืองนี้มีคนสองสัญชาติ คือเป็นคนจีนไม่กินเนื้อ และมลายูไม่กินหมู แต่คนทั้งสองวัฒนธรรม สองศาสนา ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้ ไม่มีปัญหาโดยเฉพาะอาหารการกิน ที่มาของอาหารแห่งความรักที่เรียกว่า “เปอรานากัน” มาจากเมื่อสาวจีนต้องแต่งงานกับหนุ่มมลายู หรือสาวมลายูต้องแต่งงานกับหนุ่มจีน จะอยู่กินกันได้ เพราะทั้งสองฝ่ายคิดค้นเมนู
อาหารขึ้นมากินร่วมกัน
อาหาร "เปอรานากัน" เป็นอาหารที่ไม่มีทั้งเนื้อหมู และไม่มีทั้งเนื้อวัว บทสรุปจึงมาลงที่อาหารซีฟู้ด อาหารทะเลประเภท กุ้ง หอย ปู ปลาแทน เกิดเป็นเมนูอาหารที่เรียกว่า “เปอรานากัน” อาหารที่ว่านี้ กำเนิดเกิดขึ้นที่เมืองมะละกาแห่งนี้ แล้วก็ขยายไปถึงสิงคโปร์ จนถึงจังหวัดชายแดนภาคใต้ แต่ถ้าจะว่ากันถึงต้นตำรับแล้วไซร้ก็ต้องไปกินที่เมืองมะละกา มาเลเซียนี้เท่านั้น ถึงจะได้รสชาติดั้งเดิม อาหารแห่งความรักจะมีเครื่องเทศแบบแขก รวมทั้งมีพริกเผ็ดๆ แต่ก็มีรสชาติเค็มๆ มันๆ แบบคนจีน โดยเมนูเด็ดที่จะต้องสั่งให้ได้คือ “ผักบุ้งจีนผัดกะปิแขก” ที่เรียกว่าปาราจัน และอาหาร เปอรานากันจะจบลงด้วยของหวาน อาจเป็นลอดช่องที่รสชาตินั้นเข้มข้นกว่าของที่อื่น
ข้อมูลดีดีจาก: www.manager.co.th
Discussion
Follow breaking news Investment property articles on Facebook, click here.
