ราชกิจจานุเบกษา ประกาศใช้พระราชบัญญัติ หอพัก พ.ศ.2558 หลังใช้กฎหมายเดิมมากว่า 50 ปี โดยสาระสำคัญ เพื่อคุ้มครองสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนที่อยู่ระหว่างการศึกษา ราชกิจจานุเบกษา ได้เผยแพร่พระราชบัญญัติหอพัก พ.ศ.2558 โดยกฎหมายมีทั้งหมด 104 มาตรา และให้ใช้บังคับเมื่อพ้นกำหนดหนึ่งร้อยยี่สิบวันนับแต่วันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป คือ วันที่ 22 เมษายน 2558 เหตุผลในการประกาศใช้พระราชบัญญัติฉบับนี้ เนื่องจาก กฎหมายว่าด้วยหอพักได้ใช้บังคับตั้งแต่ปี 2507 หรือกว่าห้าสิบปีแล้ว สาระสำคัญและรายละเอียดเกี่ยวกับการประกอบกิจการหอพัก ไม่เหมาะสมกับสภาพสังคมปัจจุบัน สมควรกำหนดแนวทางและวิธีการในการกำกับดูแลการประกอบกิจการหอพักให้มีความเหมาะสมยิ่งขึ้น เพื่อคุ้มครองสวัสดิภาพของเด็กและเยาวชนที่อยู่ระหว่างการศึกษา ประกอบกับแผนปฏิบัติการกำหนดขั้นตอนการกระจายอำนาจ ให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ให้โอนอำนาจในการกำกับดูแลการประกอบกิจการหอพักให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จึงจำเป็นต้องตราพระราชบัญญัตินี้
และกำหนดให้หอพักมี 2 ประเภท คือ หอพักชาย และ หอพักหญิง ต้องมีการยินยอมของผู้ปกครองในกรณีที่ผู้พักเป็นผู้เยาว์ เรียกเก็บค่าเช่าล่วงหน้าได้ไม่เกิน 3 เดือน หากยกเลิกสัญญาก่อน ขอคืนเงินไม่ได้ และเรียกเก็บเงินประกันได้ไม่เกิน 1 เดือน รวมทั้งจัดตั้งคณะกรรมการส่งเสริมกิจการหอพัก โดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ เป็นประธาน โดยหอพักสถานศึกษา และ หอพักเอกชน ต้องได้รับอนุญาตจากนายทะเบียน จัดให้มีประกันภัยชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สิน นอกจากนี้ หากหอพักเอกชนทีได้รับการประกาศเกียรติคุณ จะได้รับสิทธิลดหย่อนหรือยกเว้นภาษีเงินได้ รวมทั้งภาษีอื่นๆ เป็นกรณีพิเศษ รวมทั้งกำหนดให้คนดูแลหอพักหญิงต้องเป็นผู้หญิง การทำทะเบียนรายชื่อผู้พักในหอพัก และมีบทกำหนดโทษเจ้าของหอพักหากไม่ปฏิบัติตามกฎหมาย นี้ ส่วนสถานที่ใดที่ไม่ใช่หอพักแต่ใช้คำว่าหอพัก ให้ยกเลิกภายใน 30 วัน เป็นต้น


หมายเหตุ : ภาพประกอบบทความ บางภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อหาแต่อย่างใด Photo credit by : www.be2hand.com

ขอบคุณข้อมูลจาก : voicetv.co.th