การพัฒนาโครงข่ายการขนส่ง (Missing Link) เพื่อแก้ไขปัญหาการจราจรในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

ปัจจุบันระบบโครงข่ายระบบขนส่งสาธารณะหรือรถไฟฟ้ายังไม่ครอบคลุมพื้นที่การให้บริการอย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ประชาชนนิยมใช้รถยนต์ส่วนบุคคลในการเดินทาง ซึ่งเป็นระบบที่รองรับจำนวนคนในการเดินทางได้น้อยแต่ใช้พื้นที่มาก ในขณะที่ระบบขนส่งมวลชนขนาดใหญ่ใช้แนวเส้นทางร่วมกับรถยนต์ส่วนบุคคล ประกอบกับระบบขนส่งมวลชนทางรางมีสัดส่วนน้อยเมื่อเทียบกับปริมาณการเดินทางทั้งหมด สาเหตุหนึ่งมาจากโครงข่ายการคมนาคมขนส่งของเมืองยังไม่สมบูรณ์ ในส่วนของโครงการการพัฒนาทางพิเศษเพื่อรองรับการเข้า-ออกเมืองเพื่อกระจายปริมาณการจราจร จะทำให้โครงข่ายการคมนาคมมีความสมบูรณ์เต็มรูปแบบ รองรับปริมาณการจราจรที่ขยายตัว มีประโยชน์ต่อการคมนาคมขนส่ง สามารถบรรเทาปัญหาการจราจรติดขัด ลดระยะทางและระยะเวลาในการเดินทางของประชาชน

การเดินทางในระดับพื้นราบและบนโครงข่ายทางพิเศษในเขตเมืองกรุงเทพมหานคร มีสภาพปริมาณการจราจรที่หนาแน่นทั้งในช่วงชั่วโมงเร่งด่วนเช้าและเย็น และมีโครงข่ายที่ยังมิได้เชื่อมโยงการเดินทางได้อย่างเป็นระบบ ดังนั้น เพื่อเป็นการบรรเทาปัญหาการจราจรของพื้นที่เขตเมืองในกรุงเทพมหานครที่จะทำให้โครงข่ายถนนและทางพิเศษสามารถเชื่อมโยงได้อย่างเป็นระบบ อีกทั้งยังเป็นการเสริมโครงข่ายให้สามารถสอดรับกับความต้องการการเดินทางได้อย่างสะดวก ลดความแออัด และคับคั่งของปริมาณการจราจรในเขตเมือง แต่ด้วยลักษณะทางกายภาพของโครงการทางทิศเหนือและทิศตะวันตกยังไม่เชื่อมต่อกัน (Missing Link) การพัฒนาโครงข่ายถนนสายหลักในกรุงเทพมหานครให้มีความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้นเป็นทางเลือกในการเดินทางโดยเฉพาะในชั่วโมงเร่งด่วน และช่วงเกิดปัญหาอุทกภัย จึงมีแนวคิดการก่อสร้างโครงข่ายทางเชื่อมต่อระหว่างทางยกระดับอุตราภิมุข และทางพิเศษศรีรัช-วงแหวนรอบนอกกรุงเทพมหานคร เพื่อเชื่อมโครงข่ายระหว่างฝั่งตะวันตก (ทางพิเศษศรีรัช-วงแหวนรอบนอกกรุงเทพมหานคร) ฝั่งเหนือ (ทางพิเศษศรีรัช ทางพิเศษอุดรรัถยา และทางยกระดับอุตราภิมุข) ฝั่งตะวันออก (ทางพิเศษบูรพาวิถี และทางหลวงพิเศษระหว่างเมืองกรุงเทพฯ-ชลบุรี) รวมถึงเชื่อมไปฝั่งใต้ด้วยถนนวงแหวนรอบนอกกรุงเทพมหานคร โดยไม่เก็บค่าผ่านทางเพิ่ม เนื่องจากถือว่าเป็นระบบเดียวกับระบบทางพิเศษในปัจจุบันอันจะเป็นประโยชน์กับผู้ใช้ทางโดยตรง

ขอบคุณข้อมูลจาก  tatp.or.th